Een jongen van 8 jaar heeft moeite met stil zitten en concentreren. Vooral in de maanden van sinterklaas en kerst. Als experiment beloof ik hem een kado bij goede afloop van de opdracht die hij krijgt. Het kado is een plak cake. Hij mag kiezen, helemaal opeten, half opeten of niet nemen. Na het goed afronden van de opdracht volgt het moment van zijn kado. Hij heeft al een vermoeden wat het opeten van de cake met hem zou kunnen doen. (slim mannetje) Na eerst gezegd te hebben dat hij een halve wil, besluit hij na het zien van de plak cake hem toch helemaal te nemen. Met de woorden 'ik vind hem toch niet zo groot eigenlijk' beargumenteerd hij zijn keuze. Ook de zin 'en als je nou straf krijgt van de juf vanmiddag omdat je niet goed luistert' helpen hem niet op andere gedachten te brengen. 'Kan me niet schelen', zegt hij. Nadat de cake op is heb ik weinig oogcontact, maakt hij grapjes, zit hij in zijn eigen wereld, kan hij niet stilzitten, niet luisteren en is hij brutaal. Toch ontstaat er een vorm van bewustwording, maar helaas, daar blijft het bij. Hij moest als 2e experiment 5 minuten stilzitten waarbij hij wel gezellig mocht kletsen. De druk nam hierbij zichtbaar toe. Na deze 5 minuten mocht hij weer doen wat hij wilde. Ik zei nog, 'ik haal mijn kopje hier maar even weg voor het geval dat!' 'Dat lijkt me een goed idee', zei hij nog. Toch was niet alles veilig. Er leek een wervelwind door de gymzaal te gaan. Hij schopte tegen ballen aan en gooide ze overal tegenaan. Hierbij sneuvelde een paneel van het systeem-plafond, maar gelukkig is mijn kopje nog heel.
Suiker doet meer met zo'n kind dan ouders denken. Het bewijs is wel per persoon weer verschillend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten