In mijn column zal ik jullie de komende tijd op de hoogte proberen te houden van mijn werkzaamheden als zelfstandig ondernemer. Ik verwacht kennis met alle hulpverleners te kunnen delen op het gebied van ondernemen in de zorg. Ook verwacht ik zelf nog beter te worden in mijn werk door er over te schrijven en door het ontstaan van interactie met lezers.
Mijn werk als Kinderoefentherapeut wordt steeds minder leuk. Ik werk bij een leuk bedrijf waar we kinderen steun bieden op zowel motorisch vlak als op sociaal/emotioneel vlak. Het bedrijf heeft contracten met de zorgverzekeraars. Dit klinkt fijn, want zo blijft het financieel voor veel mensen laagdrempelig, maar het heeft ook een hoop nadelen. De zorgverzekeraars willen dat we een zorgprogramma gebruiken. Dit kost een geld. Heb je een goed en snel programma waarin het prettig werken is, dan betaal je daar ook voor. Een goedkoper programma werkt je dagelijks op je zenuwen. Van iedere declaratie betaal je een deel aan de makers van het programma. Ook dit ligt aan het programma dat je gebruikt, soms zit het al in het basisbedrag verwerkt.
De zorgverzekeraar wil dat we het dossier precies volgens hun regels bijhouden. Dit kost veel tijd en is totaal niet effectief. Dit is wel belangrijk voor de zorgverzekeraar natuurlijk, want het draait tenslotte om de kwaliteit van de therapie, uhumm. Hoe meer tijd wij kwijt zijn aan het zitten achter de computer, hoe minder geld het hun kost.
De zorgverzekeraars denken precies te weten hoeveel tijd wij kwijt zijn aan bepaalde werkzaamheden en ik kan je vertellen, je begint bijna aan jezelf te twijfelen. Werk ik nou zo traag? Zo krijgen we een half uurtje voor een kennismaking met ouders en een half uurtje voor het maken van een verslag. Voor het begeleiden van een kind krijgen we een half uur waarvan we 7 minuten mogen besteden aan het invullen van de welbekende S.O.E.P. dagjournaal. Dat betekent dat als moeder ook nog wat wil vragen tussendoor dat je soms nog maar een kwartier hebt om te oefenen met het kind.
We mogen maar 1 half uur per kind per dag besteden, dus als je een verslag wilt maken dan zal je dit niet mogen doen op de dag dat je het kind ziet (officieel). We krijgen alleen maar vergoeding als we als therapeut in het kwaliteitsregister staan. Hier moet je een x aantal punten per 5 jaar voor verzamelen in verschillende categorieën zoals het volgen van cursussen. Toevallig krijg je voor de cursussen die ik leuk vind geen punten, dus zit je 's avonds of in het weekend bij een cursus die je niet leuk vindt en je moet er ook weer grof voor betalen.
Er moet heel vaak een verwijzing zijn omdat we te maken hebben met flinke motorische achterstanden. Dit is een chronische indicatie, maar als een huisarts er een verkeerd woord op schrijft dan is de verwijzing al niet geldig.
Als je aan het eind van de maand je zittingen declareert kom je er de maand daarna (of daarna) achter dat er nooit teveel op je rekening wordt gestort. Hierdoor zal je altijd wel 1 of meerdere zorgverzekeraars moeten bellen en dan moet je het maar net treffen wie je aan de lijn krijgt. Vaak kunnen ze de reden waarom ze minder hebben betaald niet achterhalen en krijg je het alsnog gestort, maar dit na bellen kost zoveel tijd dat veel therapeuten geld mis lopen en zorgverzekeraars shoppen weer van ons zuur verdiende geld.
Kortom, genoeg redenen om geen contracten meer aan te gaan met de zorgverzekeraars! Mijn keuze staat vast. Alles wat ik vanaf nu doe zal ik doen omdat ik daar achter sta en het de zorg van de kinderen en mijn werkplezier ten goede komt. Het succes in het zelfstandig werken zonder contracten met zorgverzekeraars zal ik met jullie delen zodat jullie ook gemotiveerd raken om het roer om te gooien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten